Ward’s Art maakt kunst toegankelijk. Het is een concept voor bevlogen kunstenaars en blije mensen. Dé plek voor betaalbare kunst en een uniek cadeau. We nemen je mee op onze reis. U leest hier ons verhaal.
Ward’s Art komt voort uit de wens van mijn oom Ward van den Abeelen. Hij was kunstenaar en maakte schilderijen. Het liefst voor iedereen. Zijn wens was dat de werken van hem en andere kunstenaars niet op zolder blijven verstoffen, maar dat er van genoten wordt. Hij verzuchtte vaak: ‘Ik ben kunstenaar, geen handelaar. Ik zou maar willen dat iemand mij ging helpen!’
Ik ben gaan kijken of ik de schilderijen van mijn oom online kon verkopen. Ik begon een webshop die aanvankelijk ‘Ward’s Passie’ heette. Gaandeweg realiseerde ik me dat deze webshop meer kans van slagen had als daar ook andere kunstenaars op voorkwamen. De beste kans om een bevlogen verhaal over mijn ideeën te houden was in een life gesprek. Maandenlang bezocht ik kunstmarkten door het hele land om kunstenaars persoonlijk te enthousiasmeren.
Zij waren het die mij op het idee van een winkel zetten. Een fysieke plek in plaats van een online platform; een uitgelezen kans om veel meer kunstenaars te kunnen helpen. Vrijwel alle kunstenaars die ik sprak gaven namelijk aan dat ook zij liever creëerden dan verhandelden.
Ward’s Art is ontstaan vanuit de vraag van de kunstenaars, maar eigenlijk ook van de kunstliefhebbers. Zij geven aan dat ze de dingen graag willen zien, voelen. Ze willen de gedachten bij een werk horen. De emoties die het werk bij ze oproept ervaren. Dat is waarom ze kunstmarkten bezoeken samen met het feit dat mensen aangeven blij te worden van kunst. Een galerie is in hun ogen niet het zelfde als een markt. Die is minder toegankelijk. Daar zijn stukken die voor hun ‘niet bereikbaar’, lees ‘niet betaalbaar’, zijn.
Hoe meer ik over al deze input nadacht hoe enthousiaster ik werd. Mijn hoofd ontplofte bijna van de ideeën. Terugkijkend in mijn vele, vele pagina’s met aantekeningen zie ik dingen als: ‘de mens achter de kunst’, ‘laagdrempelig’, ‘betaalbaar’, ‘toegankelijk’, ‘verbinding’.
Ik zag kansen, honderden mogelijkheden om ‘kunstmakers’ en ‘kunstkopers’ bij elkaar te brengen. Gaandeweg werd mijn idee een ondernemingsplan voor een winkel, waar kunstenaars een podium konden krijgen en kunstliefhebbers een plek om te kunnen genieten.
Na heel veel gesprekken met kunstenaars en kunstminnend publiek ging het bij me borrelen. Ik zag kansen om ‘kunstmakers’ en ‘kunstkopers’ bij elkaar te brengen. Een concept waarin kopers meegenomen worden in de achtergronden en inspiratie van de kunstenaars en kunstenaars hun werk aan een breed publiek kunnen aanbieden zonder dat zij fysiek aanwezig hoeven te zijn. Kunstkopers kunnen genieten en kunstenaars kunnen blijven creëren.
De zoektocht naar een locatie begon. Mijn aantekeningen voor een locatie geven aan: ‘centraal’, ‘goed bereikbaar’, ‘winkelcentrum of woonmall’ en ‘betaalbaar’. Heel veel panden heb ik gezien, maar de stap durfde ik niet te maken.
Soms moet er dan iets gebeuren waardoor je net dat duwtje krijgt waardoor je wel in het diepe springt. Bij mij kwam dat in de vorm van een kunstfair in Barneveld. Een van mijn online deelnemers vroeg of ik, in verband met ziekte, voor hem daar wilde gaan staan. Zo gezegd zo gedaan. Ik ging op weg naar Barneveld, een plaats waar ik nog nooit geweest was. Op deze markt raakte ik in gesprek met Asje van Dijk, toenmalig burgemeester van Barneveld. Volgens hem was er ‘in Barneveld ruimte voor zo’n initiatief’ en hij verwees me naar de Centrummanager.
Na afloop van de markt maakte ik een rondje door Barneveld. De sfeer deed me denken aan de woonplaats uit mijn jeugd, Baarn. Het prikkelde me om de stoute schoenen aan te trekken. Het resultaat; in oktober hoorde ik dat ik per 14 november 2014 over een pand kon beschikken.
Door bemiddeling van de toenmalige burgemeester van Barneveld en de Centrummanager kwam ik zeer onverwachts in het bezit van een winkelpand. De twijfel sloeg toe. Kon ik wel kunstenaars bij elkaar krijgen? Hoe kreeg ik het ingericht met het kleine budget wat ik had? Zou ik wel genoeg mensen kunnen trekken?
Ik had geen keus. Ik had A gezegd en B moest nu volgen. Of ik wilde of niet, ik moest zwemmen of tenminste watertrappelen. Het lukte! Via veilingsites kwam ik aan inventaris, met behulp van familie, vrienden en kennissen en zelfs van de kunstenaars die zouden komen staan, werd het pand geschilderd en ingericht. Ik maakte flyers met informatie over de kunstenaars en deelde promotie op social media. Op 21 november 2014 opende ik de deuren op het Dijkje van mijn eigen ‘kunstwinkel’.
De twijfel bleef, maar het vertrouwen groeide met het enthousiasme van deelnemers en bezoekers. Ik begon me te realiseren dat ik een uniek concept in de markt gezet had. Een waar iedereen blij van werd. (En alleen dat al vond ik bijzonder.)
Het was gelukt! Ik had de kunstwinkel ‘Ward’s Art’ geopend. In een schattig zijstraatje had IK een winkel vol kunst. Elke dag reisde is van Meppel naar Barneveld en meestal, vol goede moed terug. Op zondagen trok ik nog steeds naar kunstmarkten om nieuwe deelnemers te zoeken. Verschil was dat ik nu echt iets te bieden had. Niet alleen een website waar werken op kwamen, maar ook een prachtige winkel.
Door nog een aantal uren in mijn oude beroep te werken, creëerde ik een situatie waarin ik de tijd had om bekendheid voor de winkel, en dus kopers, te krijgen. Ik merkte dat als mensen eenmaal binnen waren, ze enthousiast vertrokken en ook weer terug kwamen.
Mijn etalages, demonstraties van kunstenaars, workshops en de spullen die ik buiten zette zorgde voor meer aanloop, maar de ‘kunstdrempel’ bleef hoog. Regelmatig hoorde ik mensen die buiten langsliepen, en nooit binnen waren geweest, zeggen dat het hier allemaal ‘heel duur’ was. En geloof me dat steekt als je heel veel dingen voor cadeauprijs verkoopt.
Het werd een nieuwe uitdaging! Niet alleen kwam het bordje ‘voor kijkers en kopers’ op de deur, ook de slogan ‘betaalbare kunst’ ontstond. Ik organiseerde ‘Kunst in de Etalage’ bij de ondernemers in het Centrum, een route die natuurlijk bij mij begon en een ‘Montmartre op het Dijkje’. De piano deed zijn intrede.
In november 2019 vierde ik het 5 jarig bestaan. Inmiddels had ik zo’n 100 deelnemende kunstenaars. Sommige stonden blijvend met hun spullen in mijn winkel, andere iedere keer een aantal maanden. Ik voelde me rijk met zo’n grote groep fijne mensen om me heen.
Helaas was er ook een keerzijde. In de 5 jaar dat ik bestond was het me niet gelukt om de website van de grond te krijgen en kampten we, nog steeds, met onbekend maakt onbemind. Bovendien kwam er een einde aan mijn bijverdiensten in de begeleiding, waardoor ik volledig zou moeten gaan leven van wat de winkel op bracht.
Ik had geen andere keuze dan mijn kunstminnende vrienden te vertellen dat per 1 januari 2020 het doek zou vallen en de kunstwinkel Ward’s Art zou ophouden te bestaan. Er was verdriet, maar ook begrip. Ons gezamenlijke avontuur leek ten einde.
In de weken die volgenden stonden er niet alleen kunstenaars op die mij wilden behouden, maar ook ondernemers(vereniging) en Gemeente lieten van zich horen.
Tijdens het 5-jarig feestje van de kunstwinkel moest ik noodgedwongen mededelen dat het doek op 1 januari 2020 voor Ward’s Art zou vallen. Het was me niet gelukt om een volledig inkomen uit de winkel te genereren of om voldoende reserve op te bouwen om het nog een tijdje uit te zingen. Mijn prachtige avontuur leek ten einde.
In de maand die volgde bestond mijn tijd voornamelijk uit praten en uitleggen van de redenen waarom ik niet verder kon. Maar daardoor kreeg ik ook nieuwe inzichten en zag zelfs kansen.
Als ik wat aan het ‘verdienmodel’ zou wijzigen kon ik nog verder! Ik kreeg weer hoop en daardoor ideeën. De term ‘Kunst’ werpt dan misschien een drempel op, ‘unieke cadeaus’ doet dat zeker niet. Het werd tijd om het roer om te gooien en er weer tegen aan te gaan. Ik was nog nooit voor een gat gevangen geweest en ging daar nu niet mee beginnen.
Ward’s Art 2.1 deed zijn intrede en dat mocht gevierd met ‘Bellen’.
Januari 2020 ging ik vol goede moed verder met Ward’s Art. De promotie ging zich meer richten op ‘unieke cadeaus’, op ‘betaalbaar’, maar ook op ‘in opdracht’. Het bracht een nieuwe dimensie in de winkel en langzaam aan ook bekendheid dat ‘uniek’, ‘niet duur’ hoefde te zijn.
Mensen trekken naar het leuke, kleine straatje waar ik zat bleef een uitdaging. Gelukkig zag ik het aantal mensen wat ons wist te vinden, en dus ook de omzet, zichtbaar groeien. De website kreeg een ‘make-over’ met nieuwe categorieën en zoekwoorden. Ook op Social Media zette ik een andere route uit.
En toen kwam Corona. Steeds meer mensen bleven thuis en onze omzet daalde zienderogen. In plaats van bij de pakken neer te gaan zitten, besloot ik een nieuw promotiemiddel te maken en introduceerde onze onderscheidende ‘Kunstkaarten’. Kaarten met daarop een foto van een van de kunstwerken van onze deelnemers. Doordat de foto makkelijk te verwijderen is, kan de kaart ook decoratief gebruikt worden. Zo kan je hem bijvoorbeeld inlijsten. Elke kaart is bovendien voorzien met de naam van het werk en van de kunstenaar en de link naar onze website.
Een bleek een schot in de roos. Anno 2023 is het aantal kaarten uitgegroeid tot 140 verschillende exemplaren.
Corona bleek een grote invloed uit te oefenen op Ward’s Art. Net als veel ondernemers was onze kleine webshop niet opgewassen tegen het ‘grote’ geweld. Na de eerste intelligente lockdown en later de volledige, kwam de loop op het Dijkje niet echt terug. Ik was er echter nog niet toe om (weer) de handdoek in de ring te gooien.
Wellicht was ‘verhuizen’ een optie. Met lood in de schoenen ging ik op zoek naar een andere locatie die meer in het zicht zou liggen. En weer bleek ik gezegend met mensen die mij wilden helpen. Op 25 juni 2021 opende ik mijn nieuwe winkel aan de Jan van Schaffelaarstraat.
Een nieuwe winkel, dus ook reden om een aantal dingen te veranderen. Er kwam een nieuw logo voorzien van een kleurrijke achtergrond, zodat de winkel goed zou opvallen in het straatbeeld. De kunstwerken in de winkel werden beter uitgelicht. En we gingen nadenken over een nieuwe website.
Wat een genot zo’n pand aan een grotere winkelstraat. Iedere dag wordt ik blij van de spontane binnenkomst van mensen. Ze komen niet alleen uit Barneveld of uit de regio, maar ook verder uit Nederland. Soms omdat ze Barneveld als uniek ‘winkeldorp’ ontdekt hebben, soms omdat ze alle producten op de nieuwe website gezien hebben en Ward’s Art wel eens in het ‘echt’ willen zien.
Je leest het goed. Met de sprong naar een nieuw pand, heb ik ook besloten om het verkoop-systeem in de winkel te wijzigen. In plaats van iedere kunstenaar een paar werken, staat op onze website alles wat door de kunstenaars in onze winkel wordt binnengebracht. We maken zelf de foto’s en teksten en plaatsen die vervolgens online. Het is meteen ons voorraadsysteem, want de website is gekoppeld aan de kassa. Zodra iets verkocht is, verdwijnt het automatisch online. Het heeft heel veel voeten in aarde gehad en de nodige hoofdbrekens gekost, maar eindelijk kunnen we ook vol inzetten op online-verkopen.
Elke dag weer horen we dat we zo’n uniek concept hebben, dat mensen onder de indruk zijn van onze collectie en dat er bij ons ‘altijd wel een cadeautje te vinden is’. We kunnen zeker nog niet op onze lauweren rusten, maar er zit weer muziek in onze toekomst. Een toekomst vol nieuwe plannen en ‘uitbreidingen’, waar we jullie te zijner tijd graag verder over berichten.
In de tussentijd: ‘Welkom bij Ward’s Art in Barneveld’.
